رانه‌های زندگی در مقایسه با رانه‌های مرگ با دریافت‌های درونی ما بسیار بیشتر مربوط‌اند، زیرا آرامش ما را بر هم می‌زنند و مدام تنش ایجاد می‌کنند، چنان‌که فرونشاندن آن‌ها را به منزله‌ی خشنودی احساس می‌کنیم، در حالی که به‌نظر می‌رسد کار رانه‌های مرگ در خفا انجام می‌گیرند. گویی اصل لذت در خدمت رانه‌های مرگ است.