ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½-ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½-
- 225,000 تومان
- با تخفیف: 225,000 تومان
- 65,000 تومان
- با تخفیف: 65,000 تومان
«پنير و كرم‌ها» جد و جهدي است براي بركشيدن صداي گمشده يكي از انسان‌هاي گمنام به متن تاريخ. صداي منوكيو مشهور به دومنيكو اسكاندلا، آسيباني روستايي، كه از بخت بد دستگاه تفتيش عقايد كليسا او را در ايتاليا در واپسين سال‌هاي سده شانزدهم ميلادي زنداني كرد و به محكمه كشاند. آنچه در اين ميان به اين صداي نوعي در تاريخ تمايزي چشمگير مي‌بخشد جهاني است كه او با استمداد از زندگي روزمره و كتاب‌هايش آفريده است.
كارلو گينزبورگ در «پنير و كرم‌ها» كوشيده است سطر به سطر اسناد اندكي را كه از محاكمه او بر جاي مانده است بكاود و جهان‌بيني اين آسيابان گمنام را ترسيم كند و نشان دهد كه شهروندان عادي آن‌گونه كه تا كنون گمان مي‌برده‌ايم، صرفاً فرمانبرِ فرادستان نبوده‌اند بلكه فقط صدايشان ناشنيده مانده است. پنير و كرم‌ها از شاخص‌ترين نمونه‌هاي تاريخ‌نگاريِ خُرد و تاريخ‌نگاريِ فرهنگي در جهان است.
جستار مندرج در اين كتاب با اين سخن منسوب به ابي واربورگ آغاز مي‌شود كه «خدا در جزئيات است». در اينجا تلاش گينزبورگ صرف تشريح رويكردي در تاريخ‌نگاري شده كه بر وقايع و روابطي به‌ظاهر كم‌اهميت تكيه دارد كه معناهاي نامشهودي از يك برهه يا جهان‌بيني مشخص را آشكار مي‌كنند. اين جزئيات، ردها يا نمايه‌هاي وجوهي از واقعيت‌اند كه مي‌توانند تصور ما از يك عصر تاريخي را دگرگون كنند. چنين تمركزي بر جزئيات، پشتوانه شيوه‌اي است براي ترسيم يك منظومه تاريخي پردامنه كه تلاقي‌گاه حوزه‌هاي متفاوتي از معرفت بوده و بر اين اساس به تشريح يك الگو يا پارادايم شناخت منجر مي‌شود كه عناصر تاريخي بسيار متفاوتي را ذيل يك مجموعه قرار مي‌دهد. در اين الگو كه ريشه‌هايش به ادوار كهن بازمي‌گردد و در دوره مدرن در قالب چندين حوزه شناخت مختلف درآمده، موضوعات مطالعه نه از طريق كاربرد قوانين تعميم‌يافته بلكه به واسطه نشانه‌هايي جزئي درك مي‌شوند كه تجسم رد مشخصه‌هاي كيفي و ويژگي‌هاي فردي بر محتواهاي تاريخي‌اند. از نظر گينزبورگ در واپسين سال‌هاي قرن نوزدهم چهره‌هايي چون جوواني مورلي، زيگموند فرويد و آرتور كانن‌دويل، به رغم تفاوت در حوزه‌هاي كاري‌شان و به خاطر توجهي كه نثار جزئيات حاشيه‌اي به عنوان راهي براي شناخت امور ناديدني مي‌كرده‌اند، نماينده شكل‌هاي مدرني از همين الگوي شناخت بوده‌اند.