با گذشت بيش از چهار دهه از مرگ هانا آرنت، وي همچنان يكي از برجسته‌ترين چهره‌هاي انديشه سياسي در قرن بيستم به شمار مي‌رود. وي كه در طول زندگي خود توانسته بود به عنوان يك نظريه‌پرداز سياسي و روزنامه‌نگار شهرتي قابل ملاحظه به‌دست آورده و به‌واسطه سخنراني‌ها و نوشته‌هايش توجه بسياري را به خود جلب كرده بود، در دهه‌هاي گذشته به شخصيتي حائز اهميت و به يكي از بزرگترين انديشمندان سياسي بدل گشته است.
انديشمندان و روشنفكران زيادي به آثار و ويژگيهاي زندگي و شخصيت هانا آرنت پرداخته‌اند، به نحوي كه امروزه وي به عنوان يكي از خلاق‌ترين و آموزنده‌ترين چهره‌ها در فرهنگ مغرب زمين شناخته مي‌شود. شايد براي خود هانا آرنت نيز چنين توجهي به انديشه‌اش قابل تصور نبوده است، انديشه‌اي كه در ميان تمامي مكاتب و جريان‌هاي فكري قرن بيستم، انديشه‌اي مستقل بود. آثار وي نيز در بين آثار تمامي انديشمندان سياسي قرن بيستم از جايگاه بسيار مستحكمي برخوردار است، واقعيتي كه مي‌بايست علت آن را در به‌روز بودن انديشه هانا آرنت جستجو كرد.
در حقيقت با وجود وابستگي زماني آثار وي به مسائل سياسي قرن گذشته، اما مي‌توان تأثيرات آنها را تا قرن بيست و يكم دنبال نمود. به اين ترتيب مي‌توان ادعا نمود كه انديشه هانا آرنت از تأثيري جهاني و بسيار ژرف برخوردار گشته است.
فروپاشي امپراتوري شوروي، پايان جنگ سرد و جنگ ايدئولوژي‌ها پرسش‌هاي سياسي جديدي را مطرح نمودند و سبب شدند تا هانا آرنت به عنوان «نظريه‌پرداز دوران پساتوتاليتر» بار ديگر در كانون توجهات قرار گيرد. دركِ سياست به‌عنوان آزادي، ايده‌آلي بود كه هانا آرنت در طول زندگي خود براي آن تلاش كرد، ايده‌آلي كه به نقطه اوج آثارش بدل گشت و بر تأثيرگذاري وي افزود.