مردم جهان سه گروه بیشتر نیستند. گروهی هستند که دانش و بینش و فضیلت را برای آن می‌خواهند که از آن، خود لذت ببرند و کام جان را شیرین کنند و در آغوش لذایذ معنوی روزگار را به خوشی بگذرانند و البته این گروه شریف‌ترین مردم جهانند. گروه دوم کسانی هستند که هرگز از دانش و برتری اخلاقی لذت نبرده و در این میدان هم دعوی ندارند و مردمی بی‌آزارند که به سادگی می‌آیند و به سادگی می‌روند و زیانی به کسی نمی‌رسانند همچنان که سودی هم نمی‌بخشند. گروه سوم مردمی‌اند میانه‌ای این دو گروه یعنی کسانی که دعوی دانش و برتری دارند و اندکی هم در پی دانش می‌روند و تنها به برتری ظاهری به اندازه‌ای که مردم پی به باطن خبیث و پستشان نبرند قناعت می‌کنند و دانش را برای تامین منافع و زندگی مادی خود و التذاذ جسمانی و به عبارت دیگر سورچرانی و شکم‌خوارگی و حلق و دلق می‌خواهند و مطلقا این گروه خراج جامعه انسانی و سرچشمه همه بدبختی‌ها و تیره‌روزی‌ها هستند.