کتاب حاضر پژوهش‌های فلسفی موشکافانه ای است درباره یکی از مفاهیم بنیادی روانکاوی. السدیر مک‌اینتایر، فیلسوف ارسطویی معاصر از این نکته بحث می‌کند که مفهوم ناخودآگاه نزد فروید، به دلیل استفاده او از این واژه به دوسیاق مختلف، پیچیده و دیریاب شده است. به گمان او، فروید از اصطلاح ناخودآگاه هم برای توصیف سرراست پدیده‌های روانی سود می‌جوید، و هم آن را به عنوان مفهومی نظری برای تبیین پیوندهای بزرگسالی به‌کار می‌گیرد. شفاف سازی مک‌اینتایر بسیاری از سوفهم‌های مربوط به روانکاوی را رفع کرده و هم زمان جنبه‌های مختلف شرح فروید از ناخودآگاه را ترسیم می‌کند.