انسان‌شناسانی که در نگارش این کتاب سهیم بوده‌اند، شیوه‌های یادگیری کودکان را در زمینه‌هایی مکتوب کرده‌اند که تاکنون برای دانش غربی ناشناخته بوده و تعمیم‌هایی که درباره یادگیری انسان صورت‌بندی کرده‌اند، با ملاحظه جامع‌نگر شواهد موجود صورت گرفته، و نه با استنتاج از مطالعاتی محدود، یا با تحمیل نظریه‌هایی که موضوعیت‌شان محل تردید است. نتایج کوشش آنها آشکار‌گرِ ویژگی‌های جهان‌شمول و تغییرپذیر در یادگیری به‌‌مثابه وجه مبنایی سازگاری یافتن انسان است.