سالن ورزشی مدرسه به حدی شلوغ بود که فرن مجبور بود سرش را خم کند و زیر گوش بیلی با صدای بلند حرف بزند تا او صدایش را بشنود.
بیلی خود می‌توانست ویلچرش را بین انبوه دانش‌آموزان حرکت دهد، اما فرن ویلچر او را هل می‌داد تا راحت‌تر کنار هم باشند و همدیگر را در جمعیت گم نکنند.
فرن، که با چشم‌هایش میان جمعیت دنبال کسی می‌گشت، فریاد زد: «ریتا را می‌بینی؟»