آن نامِ دیگر نخستین جلد از سه‌گانه‌ی یون فوسه است. هفت کتاب ستاره‌ی درخشان کارنامه‌ی نوبلیست نروژی است. مداقه‌ای است عمیق در خویشتن، غوری است در آنچه هستیم که به پرسشی دشوار ختم می‌شود: چه‌چیزی ما را به آنچه هستیم، بدل کرده؟ ما چرا این زندگی را از سر می‌گذرانیم و نه زندگی دیگر؟ هفت‌کتاب قصه‌ی سرگذشت‌و اندیشه‌هاست؛ اندیشه در باب چیستی هنر، وجود خدا، دوستی، و زمانی که در عینِ گسستگی پیوسته است؛ روایتی است از مرگ و درعین‌حال، جویای معنای زندگی؛ از جاده‌های برفی و خوشی رانندگی در آن‌ها عبور می‌کند و خواننده را در دل‌پذیریِ طعم و رنگ‌ها سهیم می‌خواهد. فوسه این همه را از مسیر زندگی آسلِه، هنرمند نقاش عزلت‌نشین، پیش روی مخاطبش می‌سازد، در دنیای کوچک معاشرت‌های نقاش، آسلِه‌ی دیگری هم می‌زید که هم او نیز نقاش است. هر دو آسلِه با هم رفاقت دارند و زندگی هرکدام، به‌طریقی، انعکاسی از زندگی دیگری است.