سروش

اشارات و تنبیهات ابن سینا (2جلدی)

الاشارات و التنبیهات اثری از ابن‌سینا (428 - 370 ق.) فیلسوف و دانشمند و پزشک ایرانی، به زبان عربی در منطق و فلسفه است که برخلاف «شفا» (در فلسفه) و «قانون» (در طب) کم‌حجم است و از قدیم آن را «صغیر الحجم و کثیر العلم و الفایده» وصف کرده‌اند و از همین رو کتاب درسی شده است. بسیاری از مطالب که در آثار دیگر ابن‌سینا آمده در اشارات یا نیامده یا به‌صورت رمز و اشاره آمده است و فشردگی مطالب و طبیعت موضوع آن و تعهد مؤلف در اختیار زبانی فخیم، آن را دشوار و محتاج شرح و بیان استاد ساخته است؛ چنان‌که خود ابن‌سینا تیزهوشی و اهلیت را جزو شرایط فهم این کتاب بر می‌شمارد. اشارات در سه بخش مستقل تنظیم شده است: منطق، حکمت طبیعی و حکمت الهی؛ امّا شاید بتوان کتاب را در واقع متشکّل از چهار بخش، و بخش چهارم را بحث مستقلی در عرفان و تصوّف دانست که در هیچ‌یک از آثار دیگر ابن‌سینا نظیر و مشابه ندارد و می‌توان آن را نمودار تحوّلی در نگرش و بینش ابن‌سینا تلقی کرد. شیخ‌الرئیس ابوعلی حسین بن عبدالله، معروف به ابن‌سینا، دانشمند، فیلسوف و پزشک ایرانی به سال 370 ق در بخارا متولد شد و به سال 428 ق در همدان درگذشت. از او آثار بسیاری در زمینه‌ی پزشکی، ریاضیات، فلسفه، موسیقی و نجوم به ‌جای مانده است که اشارات و تنبیهات از آن‌جمله است. این کتاب در سه بخش مستقل منطق، حکمت طبیعی و «ما قبله» (حکمت الهی) تنظیم شده است. بخش منطق با لفظ «نهج» به معنی راه و روش (زیرا منطق رسیدن به علوم دیگر را نشان می‌دهد) و بخش‌های طبیعی و حکمت الهی با لفظ «نمط»، به معنی سفره‌ی گسترده، فصل‌بندی شده است. اشارات را چکیده و فشرده‌ی همه‌ی افکار ابن‌سینا و آخرین اثر او در حکمت و فلسفه دانسته‌اند.

فلسفه تربیتی کانت

شرح معلقات سبع

«شرح معلقات سبع» یا همان هفت چکامه‌ی آویخته عبارت از هفت قصیده‌اند که در این کتاب متن آن‌ها همراه با شرح و شرح‌حال مختصر گویندگان و انگیزه‌ی سرودن آن‌ها به نظر خواننده‌ی گرامی می‌رسد. بسیاری گفته‌اند که این قصاید هفت‌گانه را بعد از آنکه در بازار عکاظ یا امثال آن داوران مسابقات سخنوری رای به رجحان و برتری آن‌ها در فصاحت داده‌اند به در کعبه آویخته‌اند و به ‌همین جهت آن‌ها را معلقات گویند. اما در نظر اهل تحقیق امروز این روایت افسانه‌ای بیش نیست و درست آن است که این قصاید را به هفت رشته از گوهر که زیب و زیور سینه‌ی هفت شاهد زیبا باشد تشبیه کرده‌اند و بدین‌سبب این قصاید را سموط هم می‌گویند که جمع سمط به معنی رشته‌ی گوهر است یا آنکه چون راویان شعر این قصاید را بر لوح حافظه‌ی خویش نقش کرده‌اند و به خزانه‌ی خاطر سپرده‌اند، آن‌ها را معلقه نامیده‌اند یا به‌علت آنکه این هفت چکامه در عصری که تدوین آثار گذشته‌ی عرب معمول شد، یعنی سرانجام دوره‌ی اموی و سرآغاز دوره‌ی عباسیان، پیش از هر شعر دیگر به قید تعلیق و کتابت درآمده‌اند و مطابق اسناد موثق و روایات صحیح هم اطلاق معلقات بر این قصاید پیش از این دوره دیده نشده است و موضوع آویختن به در خانه‌ی کعبه گویا ادعایی بی‌دلیل است. نویسنده در این کتاب مبنای کار خود را در این شرح بر شرح زوزنی قرار داده است یعنی مطالب و مفاهیم را عینا ترجمه و گاهی تخلص کرده است و به‌ندرت به تفصیل مباحث پرداخته است. نویسنده‌ی کتاب همچنین در تصحیح لغات غالبا به قاموس فیروزآبادی و گاهی به شرح تاج‌العروس مراجعه کرده است. این اثر هفت معلقه به نام‌های امرءالقیس، طرفه بن العبد، زهیربن ابی سلمی، ابوعقیل لبید، عمروبن کلثوم، منتره بن شداد، حارث بن ظلیم را مورد بررسی قرار می‌دهد و با زبانی ساده و روان سعی دارد زوایا و ابعاد مختلف این معلقات را شرح و گسترش دهد.

15 سال دارم و نمی خواهم بمیرم و زندگی آنقدرها هم آسان نیست

کتاب «پانزده سال دارم و نمی‌خواهم بمیرم...؛ زندگی آنقدرها هم آسان نیست» زندگی‌نامه‌ای تأثیربرانگیز، برگرفته از خاطرات دوران نوجوانی کریستین آرنوتی است و داستان چگونگی ازهم‌پاشیدن یک زندگی عادی در دوران جنگ را به تصویر می‌کشد. کریستین، از سن پانزده‌سالگی خود، در سال 1945، داستانی تکان‌دهنده از وحشت، مرگ، گرسنگی، تشنگی و تجاوز می‌گوید. از روزهایی که او و خانواده‌اش از ترس رژه‌ی نظامی ارتش آلمان و روس در دوران محاصره بوداپست در زیرزمین خانه‌ی خود پنهان شده بودند. دعا برای زنده‌ماندن، پرسیدن مداوم این سوال از خود که آیا روزی این تجربیات هولناک پایان خواهد یافت، سوگواری برای ازدست‌دادن دوستان پناهنده در زیرزمین و ناگهان، دست‌یافتن به آرامش افکار و رویاها، به آرزوهای همیشگی زندگی. نوشته‌های او، شرح وقایع تاریخی هولناک اما متهورانه، از هراس و وحشت جنگ است. شاهکاری در ادبیات جنگ. داستانی که توانایی نمایش خشونت‌ها، سایه‌ها و سکانس‌های پرتنش یک فیلم را داراست، فیلمی واقعی از خشونت‌ها و بی‌رحمی‌های جنگ. کریستین آرنوتی (20نوامبر1930 - 6اکتبر2015) یک نویسنده‌ی فرانسوی متولد بوداپست بود. او «پانزده سال دارم و نمی‌خواهم بمیرم...؛ زندگی آنقدرها هم آسان نیست» را براساس دفترچه‌خاطرات خود که تجربه‌های دوران نوجوانی‌اش در زمان محاصره‌ی بوداپست در سال 1945است، نوشته است. او به‌همراه والدینش از مجارستان گریخت. وقتی وارد فرانسه شد، دفترچه‌خاطراتش تنها چیزی بود که هنوز در اختیار داشت. این کتاب در سال 1956 در مجله هارپر نقد شد. قاسم صنعوی مترجم کتاب در سال 1316 در مشهد زاده شد، وی ابتدا از دانشگاه فردوسی مشهد در رشته‌ی زبان و ادبیات فرانسه و سپس از دانشگاه تهران در رشته‌ی حقوق قضایی لیسانس گرفت؛ اما به کارهای فرهنگی روی آورد، ازجمله: معاون اداره کل رایزنی‌ها و نمایندگی‌های فرنگی خارج از کشور، مدیرکل همکاری‌های فرنگی-هنری و نیز مدیرکل روابط بین‌الملل وزارت فرهنگ و هنر. صنعوی برای چند سال سردبیر مجله‌ی فرهنگی سخن بود، او همچنین به‌عنوان مدیر مسئول مجله‌ی رودکی نیز فعالیت کرده است.

نظریه های جدید در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر (رویکردی بینارشته ای)

ادبیات نمایشی و تئاتر فعالیت‌هایی هستند که توسط نظریه فهمیده می‌شوند. تحلیل‌های نظری در مورد ادبیات نمایشی و تئاتر، صرفا با روش‌های بوطیقایی به توصیف اصول کلی این فعالیت‌های ادبی و هنری ختم نمی‌شود، بلکه از رویکردهای دیگر، مانند فلسفه یا نظریه‌های ادبی و علوم انسانی، استفاده می‌کند. این کتاب، به منظور معرفی، تبیین و تحلیل جامع مهم‌ترین نظریه‌هایی نوشته شده است که امروزه در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر، کاربردهای بسیاری دارند. این نظریه‌ها که عمدتا ویژگی‌های فرامتنی و انتقادی هم دارند، منظرهای مختلفی را به روی مطالعات علمی ادبیات نمایشی و تئاتر باز می‌کنند و به همین دلیل، زمینه را برای ورود به عرصه‌ی مطالعات بینارشته‌ای فراهم می‌کنند. این کتاب با مثال‌هایی از نمایشنامه‌های مطرح جهان، به منظور آشنایی با نقش عملی نظریه‌های مورد بحث همراه است.

راهنمای نگارش گفتگو

گفتگو نویسی در داستان و نمایش یکی از مشکل ترین مهارت هایی است که نویسندگان بایستی با آن آشنا شوند. هیچ یک از وجوه رمان، به اندازه گفتگو در برقراری ارتباط با تماشاگر و خواننده نقش ندارد. هنر گفتگو در این امر نهفته است که خواننده را به این فکر هدایت می کند که شخصیت ها همان طور که در زندگی روزمره حرف می زنند، سخن می گویند، اما این عمل آنها هیچ ربطی به زندگی روزمره ندارد. موقیعت های کاربرد گفتگو در آثار ادبی و غیر ادبی مثل تخیل آدم نامحدود است. اما در موقعیت های خاصی بارزتر است یعنی در بعضی مواقع بیشتر استفاده می شود و تاثیر بیشتری بر خط داستانی دارد. به کارگیری درست گفتگو یا به کارگیری غلط آن در موثر واقع شدن داستان نقش تعیین کننده ای دارد و اگر از آن استفاده نشود نتیجه رضایت بخشی نخواهیم گرفت. ویلیام نوبل با شیوه بیانی خودمانی اش در سراسر این کتاب، شاه کلیدهای گفتگونویسی و جزئیات گفتگوی موفق را در نگارش داستان و نمایشنامه تشریح کرده است و این اثر با آنکه ترجمه است ولی مضمون آن به کار نویسندگان ایرانی و فارسی زبانان وحتّی ویراستاران داستان های فارسی هم می آید. کتاب حاضر در سه بخش مجزا با نام های شاه کلیدهای گفتگو نویسی ، جزئیات گفتگو و استفاده نادرست و بیش از حد از گفنگو تدوین شده است که در آن خواننده می تواند با ابعاد و زوایای گفتگو نویسی بیشتر آشنا شود.

تابون (مجموعه نمایشنامه های ایرانی)

نمایشنامه روایت تبعات حمله شیمیایی عراق به ایران در نسل‌های آینده و حمایت غرب در این جنایت جنگی است. در میان دعواهای فلسفی جبر و اختیار، صادق -فرزند جانباز شیمیایی- به اختیار تصمیم دارد خلبان شود اما به دلیل جراحات تنفسی شیمیایی گاز تابون، مسیر زندگی او به سمت دیگری پیش می‌رود.

نمایشنامه کوریولانوس

ویلیام شکسپیر (1564ـ1616م.) نمایش‌نامه‌نویس و شاعر انگلیسی است که نمایش‌نامه‌های او را به چند دسته‌ی کلی می‌توان تقسیم کرد: نمایش‌نامه‌های غنایی (همچون رومئو و ژولیت)، نمایش‌نامه‌های کمدی (مانند هیاهوی بسیار برای هیچ)، نمایش‌نامه‌های تاریخی (نظیر هنری ششم)، و تراژدی (همچون هملت). او غزل‌های پُرشماری نیز سروده است. کتاب حاضر یک جلد از مجموعه‌ی 27 تراژدی و کمدی از اوست که همگی را مرحوم علاءالدین پازارگادی (1292ـ1383) ترجمه کرده است. زبان و کلام رازآلود شکسپیر سرشار از رمز و نماد است و مترجم در برگرداندن زبان او به فارسی تلاش فراوان کرده و رنج تحقیق بسیار را بر خود هموار کرده است.

نمایشنامه رومئو و ژولیت

ویلیام شکسپیر (1564ـ1616م.) نمایش‌نامه‌نویس و شاعر انگلیسی است که نمایش‌نامه‌های او را به چند دسته‌ی کلی می‌توان تقسیم کرد: نمایش‌نامه‌های غنایی (همچون رومئو و ژولیت)، نمایش‌نامه‌های کمدی (مانند هیاهوی بسیار برای هیچ)، نمایش‌نامه‌های تاریخی (نظیر هنری ششم)، و تراژدی (همچون هملت). او غزل‌های پُرشماری نیز سروده است. کتاب حاضر یک جلد از مجموعه‌ی 27 تراژدی و کمدی از اوست که همگی را مرحوم علاءالدین پازارگادی (1292ـ1383) ترجمه کرده است. زبان و کلام رازآلود شکسپیر سرشار از رمز و نماد است و مترجم در برگرداندن زبان او به فارسی تلاش فراوان کرده و رنج تحقیق بسیار را بر خود هموار کرده است.

نمایشنامه دو نجیب زاده ورونا

ویلیام شکسپیر (1564ـ1616م.) نمایش‌نامه‌نویس و شاعر انگلیسی است که نمایش‌نامه‌های او را به چند دسته‌ی کلی می‌توان تقسیم کرد: نمایش‌نامه‌های غنایی (همچون رومئو و ژولیت)، نمایش‌نامه‌های کمدی (مانند هیاهوی بسیار برای هیچ)، نمایش‌نامه‌های تاریخی (نظیر هنری ششم)، و تراژدی (همچون هملت). او غزل‌های پُرشماری نیز سروده است. کتاب حاضر یک جلد از مجموعه‌ی 27 تراژدی و کمدی از اوست که همگی را مرحوم علاءالدین پازارگادی (1292ـ1383) ترجمه کرده است. زبان و کلام رازآلود شکسپیر سرشار از رمز و نماد است و مترجم در برگرداندن زبان او به فارسی تلاش فراوان کرده و رنج تحقیق بسیار را بر خود هموار کرده است.

گرادگاه (مجموعه نمایشنامه های ایرانی)،(منگنه ای)

(نمایشنامه فارسی،قرن14)

چهل تا چهل و پنج روز (مجموعه نمایشنامه های ایرانی)،(منگنه ای)

(نمایشنامه فارسی،قرن14)