جیب‌هایی پر از نان؟ دیدن همین عبارت غریب و نیز دیدن نام ویسنی‌یک، بر آگهی یک اجرا، دو سببِ کافی خواهد بود تا مغزمان به قلقک بیفتد و برای خرید بلیت نمایش، هرچه زودتر اقدام کنیم. در این نمایش‌نامه با جفتی مانند و نامانند به دی دی و گو گو طرف هستیم که می‌بافند و بافته می‌شوند. نویسنده شما را ترغیب می‌کند به اندیشه در پرسش‌های بنیادین “وجود”. در « نوازنده زنده است؟» نیز، ویسنی‌یکِ تبعید‌شده را می‌بینیم. در یک اتاق انتظار هستیم. باز هم سایه‌ی بکت بر صحنه افتاده. این‌بار، نمایش‌نامه‌نویس خود را به نوازنده‌ای بدل کرده که نوای سازَش تحمل نخواهد شد! متئی ویسنی‌یک در سال 1956 در شهر ردوتس رومانی زاده شد. او در رشته‌ی تاریخ و فلسفه ادامه تحصیل داد و از سال 1977 نمایشنامه‌نویسی را آغاز کرد. او در سال 1984 جایزه‌ی اتحادیه‌ی نویسندگان رومانیایی را برای بهترین کتاب شعر دریافت کرد. ویسنی‌یک در طی 10 سال، نمایشنامه‌های زیادی نوشت که همه‌ی‌آن‌ها در کشورش ممنوع شدند. یک رمان و دو فیلمنامه‌اش نیز به همین سرنوشت دچار شدند. او در سپتامبر 1987 در پی دعوت بنیاد فرهنگی پاریس به فرانسه رفت و پس از درخواست پناهندگی سیاسی در این کشور اقامت گزید. پس از سقوط حکومت کمونیستی رومانی، ویسنی‌یک در دسامبر 1989 به کشورش بازگشت و افزون بر انتشار آثارش در رومانی، فعالیت‌های ادبی و هنری را از سر گرفت.