خاطرات بهروز بیات برگهایی از زندگی یک جانباز شیمیایی را در تاریخ معاصر روشن میکند، برخلاف آنچه برخی از مردم فکر میکنند که جانبازان در رفاه و آسایش به سر می‌برند، بی آنکه بدانند چه مشکلاتی در سر راهشان بوده و هست.
کتاب «صد و هشتاد و هفت» بر اساس واقعیت نوشته شده و یک مستند شفاهی هست. اهدای بخشی از ریه برای تحقیق و درمان مصدومان شیمیایی از ویژگی منحصر به فرد بهروز بیات است که در کتاب به خوبی به آن پرداخت شده است. عنوان صد و هشتاد و هفت تعداد مدالهای افتخاری است که بر سینه‌ی راوی نقش بسته است برای پایان بخشیدن به درد هزاران نفر که تا قبل از او به واسطهی روشن نشدن بیماریشان سردرگم بودند.