در دوران باستان، زنان در زندگی و ادبیات به‌مثابه جوایزی تلقی می‌شدند که مردان برای دستیابی به آن رقابت می‌کردند. افزون‌بر این، پیوندهای ژرفی میان زندگی بافضیلت و مردانگی وجود داشت. در این کتاب، به اولین زنان مسیحی پرداخته می‌شود که به‌نوعی الگوهای آرمانی در تفکر مردسالارانه بودند. همچنین کشمکش بین باور مسیحیت به وحدت انسان، فراتر از جنسیت و انتظارات جنسیتی از زندگی فلسفی، مطرح می‌شود.