«من در مقام مورخ ،ادبیات بیش از آن که بر رابطه ی واقعی میان گروه های مشخص اجتماعی - بانکداران و کارمندان عالی رتبه صاحبان ،صنایع پزشکان و غیره - تمرکز کنم به «انطباق» میان آشکال فرهنگی و واقعیت های طبقه ی جدید توجه دارم و مثلاً می پرسم چگونه واژه ای چون «آسایش» ویژگی های مصرف مشروع بورژوایی را مشخص می کند؛ یا چگونه سرعت داستان گویی با نظم نوین زندگی سازگار می شود و به این ترتیب من بورژوا را در منشور ادبیات تجزیه می کنم و این موضوع کتاب بورژو است».