این کتاب دعوتی است به آشنایی با تاریخ بی‌صدای بریتانیا؛ یک پژوهش بسیار پویا و چندجانیه که از اشعار جان کلر تا مقولاتی مانند «تنهایی شبکه‌ای» و «کیشِ ذهن‌آگاهی» را پوشش می‌دهد. نویسنده با جمع‌آوری داده‌های تاریخی دربارۀ شیوۀ زندگی روزمرۀ پیاده‌ها، ولگردها، راهبه‌ها، زهدنشین‌ها،زندانی‌ها و کارگرهای بخش‌های کشاورزی و صنعتی، نشان می‌دهد که باید به مشاجرات امروزی بر سر «همه‌گیریِ تنهاماندگی (احساس تنهایی)» مشکوک بود. به‌نظر او، تنهاماندگی چیزی جدید نیست و شواهد برای صدور این حکم که این احساس امروزه افزایش یافته است کافی نیست. با خواندن کتاب درنهایت متوجه می‌شویم یک راهکار برای تخفیف احساس تنهایی، اتفاقاٌ خلوت کردن با خود است؛ لذت بردن از تنهایی با خویشتن یا دست‌کم توان تحمل آن، بخشی از فرایند رشد انسان بوده است.