بعضی‌ها فکر می‌کنن جهانگردها از اول جهانگردی کرده‌ان، اما خیلی‌هاشون از همون محله، شهر، استان و کشور خودشون شروع کردن و از هر فرصتی برای یاد گرفتن و تجربه کردن استفاده کردن! همسفر ژورنالی است که ذهن شما را برای برنامه‌ریزی سفر آماده می‌کند و به شما این فرصت را میدهد که خاطرات سفرتان را در صفحه‌هایی با طراحی مربوط و جذاب بنویسید و با استیکرهایی با محتوای سفر تزیین کنید و در این کار حسابی خلاق باشید. در ابتدای این دفتر افراد ایرانی مشهوری که عمرشان را در راه سفر کردن در داخل و خارج ایران گذاشته‌اند، خاطره و تجربه‌های شخصی‌شان را با شما در میان می‌گذارند؛ افرادی مثل منصور ضابطیان، علی‌ومونا، مهسا نعمت، مملیکا و خود نویسنده الاهه عسکری. از متن کتاب در سفرم به کشور کنیا سی همسفر همراه خودم داشتم که همه از خستگی دوران کرونا به این سفر پناه آورده بودن. از مسافرها زندگی دو نفرشون با بقیه فرق داشت، از این نظر که خیلی کم سفر کرده بودن و تجربه نداشتن. ازشون سؤال کردم چرا کم سفر می‌کنین؟ گفتن به‌خاطر غذا و خوراکمون، چون نمی‌تونیم غذاهایی جز غذاهای خودمون رو بخوریم و همیشه چمدون‌هامون پر از کنسروه و به‌سختی توی هتل‌ها گرمشون می‌کنیم. به خودم گفتم باید توی همین سفر یه تغییر بزرگ در زندگ‌یشون ایجاد کنم. بعد فهمیدم نه‌تنها در غذا خوردن، بلکه در جنبه‌های دیگۀ زندگی هم اهل ریسک نیستن. پس سفر بهشون خیلی خوش نمی‌گذره. بهشون گفتم: «می‌شه فردا برنامۀ غذایی‌تون با من باشه؟ » خیلی رک گفتن: «نه، تو همه‌چی رو امتحان می‌کنی و ما پایه نیستیم.» گفتم: «باشه، پس بازی می‌کنیم و براش جایزه می‌ذاریم! اگه من بردم شما باید فردا ناهار و شام با من باشین، و اگه باختم این خواسته رو فراموش می‌کنم...»