داستان سیاوش یکی از زیباترین و غمناک‌ترین داستان‌های شاهنامه است. فردوسی شخصیت سیاوش را بی‌هیچ عیبی توصیف می‌کند؛ زیباروی، مهربان، پهلوان، رادمرد، بخشنده، دوراندیش. بی‌وفایی و عهدشکنی در مرامش جایی ندارد، حتی اگر سبب رنج او شود. وقتی نامادری‌اش، سودابه، عاشقش می‌شود و برایش دام می‌گذارد، برای اثبات بی‌گناهی‌اش از کوه آتش به سلامت می‌گذرد و وقتی کاووس شاه می‌خواهد سودابه را مجازات کند، از شاه می‌خواهد ببخشایدش.