روبرت موزیل (1942-1880) نویسنده بزرگ اتریشی است که در ادبیات کلاسیک نوین او را با مارسل پروست و جیمز جویس مقایسه مقایسه می‌کنند. روان‌پژوهی استادانه و جسورانه او باعث شده است «کالبد‌شکاف زندگان» لقب بگیرد، در عین آنکه زبانش از لطافت شاعرانه نیز بهره‌مند است و حتی می‌توان او را غزل‌سرای تنهایی خردمندان دانست.
پریشانی‌های ترلس جوان اولین اثر اوست که در سرآغاز قرن پرفاجعه بیستم، در سال 1906، منتشر شده است و از تجربه‌های دوران تازه‌جوانی او نیز نشانی دارد. این رمان به شرح آزار و شکنجه حساب‌شده پسری دبیرستانی به دست هم‌کلاسی‌هایش می‌پردازد و موشکافانه نشان می‌دهد که چگونه در پس پوسته نازک متانت مدنی آدم‌ها غرایزی موحش و قهرآلود و بدوی زبانه می‌کشد.