موضوع دین و تکامل یکی از پر مناقشه‌ترین موضوعات در حوزه‌های فلسفی، دین و علم است. آفرینش باوران نظریه تکامل را ناسازگار با دین می‌دانند و آن‌را رد می‌کنند. از سوی دیگر، ملحدان و بسیاری از سکولارها به گونه‌ای اغراق‌آمیز و متعصبانه از نظریه تکامل به مثابه نوعی ایدئولوژی دفاع کرده، آن‌را برای توجیه خدا ناباوری خود به کار می‌برند. حامیان این ایدئولوژی معمولا میان واقعیت‌های علمی و لوازم ضمنی آن واقعیت‌ها، که بسیار محمل بحث و مناقشه است، تمایز قائل نمی‌شوند.
نویسنده این کتاب می‌کوشد با تحلیل مفهوم «تصادف» طرز تفکر تازه‌ای درباره رابطه دین و تکامل به دست دهد. او ضمن پذیرش با قید و شرط نظریه تکامل، به بررسی و نقد این مدعای تکامل‌گرایان می‌پردازد که فرایند تکامل حاوی عناصر فراوانی از تصادف و اتفاق است. او نشان می‌دهد که تکامل اولا نه تصادفی عمل می‌کند و نه حاوی عنصری از تصادف است، ثانیا رو به سوی غایات و هدف‌هایی دارد.