ما در زبان متولد می‌شویم. بسیار پیش از آن که حتی نطفه ما بسته شود. زبانی که امروز از آن برای بیان خواسته‌ها، نیاز‌ها، رنجش‌ها، لذت‌ها، دوست داشتن‌ها و دوست نداشتن‌هایمان از آن استفاده می‌کنیم، زندگی مستقل خود را داشته است. اما مهم است بدانیم متولد شدن در زبان یعنی‌چه و چطور می‌تواند بر دنیای روانی ما اثر بگذارد. واقعا چرا به زبان خود می‌گوییم زبان مادری؟ چرا در روزگار ما این‌قدر می‌گویند و می‌شنویم که باید با کودکان حرف زد و حرف‌های آن‌ها را شنید، چرا کلمات معجزه می‌کنند؟ چرا با کلمات فکر می‌کنیم؟ همان‌طور که عبارت مورد نظر ما زبان مادر نشان می‌دهد، در بحث زبان، مادران نقش ویژه‌ای بازی می‌کنند. آن‌ها این ابزار از پیش موجود را به کودک معرفی می‌کنند و می‌توانند در سال‌های رشد کودک، استفاده او از این ابزار را تسهیل یا در مسیر آن مانع ایجاد میکند.