نوروتئولوژی یا علوم اعصاب معنوی یک حیطه بین‌رشته‌ای جدید است که به بررسی زیربناهای عصبی تجربیات مذهبی و معنوی می‌پردازد. این حیطه در سال‌های اخیر توانسته است توجهات زیادی را در مجامع علمی و عمومی به خود جلب کند. چندین کتاب دربارۀ رابطۀ مغز و تجارب مذهبی نوشته شده است و مقالات علمی زیادی دربارۀ این موضوع به چاپ رسیده است. مجامع علمی و دینی علاقه‌مندند اطلاعات بیشتری را دربارۀ نوروتئولوژی و نحوۀ ورود به این حوزه کسب کنند و بدانند آیا می‌توان با یکپارچه کردن علم و دین، باعث حفظ و اعتلای آنها شد یا خیر. یکی از مهم‌ترین نقص‌های نوروتئولوژی، نبود اصول مشخصی است که تحقیقات براساس آنها انجام شود. اگر قرار باشد نوروتئولوژی به‌عنوان یک علم زنده به حرکت خود ادامه دهد، نیازمند مجموعه‌ای از اصول مشخص است که هم از نظر دینی و هم از نظر علمی مورد پذیرش باشند. نکتۀ مهم این است که نوروتئولوژی هم نسبت به دیدگاه‌های علمی و هم نسبت به دیدگاه‌های معنوی پذیرا باشد و عناصر اساسی این دیدگاه‌ها را حفظ کند. هدف کلّی این کتاب این است که اصول لازم برای نوروتئولوژی را مشخص سازد تا به‌عنوان مبنایی برای تحقیقات آینده مورد استفاده قرار گیرد.