پدیده بیش‌فعالی / اختلال کمبود توجه (ADHD) یکی از نابهنجاری‌های مورد بحث در قلمرو روان‌شناختی مرضی و روان‌پزشکی کودک است که از اواسط قرن 19 میلادی توجه دانشمندان این حیطه از علم را به خود معطوف ساخته است.
در گذر تحول علمی، عوامل و نشانه‌های مختلف این اختلال معرفی شده است که نشان می‌دهد اختلال بیش‌فعالی / کمبود توجه، بازخوردهای بسیاری در زندگی کودک، خانواده، سیستم آموزشی، درمانی و اجتماعی دارد و اغلب علائم آن تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه می‌یابد.
ویژگی‌های اصلی این اختلال مشکل در پایداری توجه، تکانشگری و تحرک مفرط است که از 3 سالگی قابل تشخیص می‌باشد، ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلاتی برای کودک ایجاد می‌کند و خانواده را ملزم به پیگیری می‌نماید.