چراغ راهنمایی و رانندگی زرد شد. دوتا از ماشین‌های جلویی قبل از قرمز شدن چراغ به سرعت از آن عبور کردند. آدمک سبز در محل خط‌کشی عابران پیاده روشن شد. عابران منتظر برای رد شدن از خیابان بر خط‌های سفیدی قدم گذاشتند که بر آسفالت سیاه خیابان کشیده شده بود. مردم به دلیل شباهت بسیار زیاد خط‌کشی عابر پیاده به گورخر، آن را به این نام می‌خوانند. رانندگان پاهای بی‌قرار خود را آماده روی کلاج گذاشته و ماشین‌های آنها مانند اسب‌هایی در انتظار شلاق، به جلو و عقب حرکت می‌کردند. در حال حاضر دیگر عابران پیاده از خیابان عبور کرده‌اند اما روشن شدن علامتی که به ماشین‌ها اجازه عبور می‌دهد چند ثانیه‌ای با تاخیر همراه است، عده‌ای از مردم بر این باورند که این تاخیر، هر چند بسیار اندک، فقط باید در هزاران چراغ راهنمایی و رانندگی موجود در سطح شهر و در تعداد تغییرهای مداوم سه رنگ آنها ضرب شود تا یکی از اصلی‌ترین علل شلوغی ترافیک، یا به اصطلاح راه‌بندان‌ها، پیدا شود.