چراغ راهنمايي و رانندگي زرد شد. دوتا از ماشين‌هاي جلويي قبل از قرمز شدن چراغ به سرعت از آن عبور كردند. آدمك سبز در محل خط‌كشي عابران پياده روشن شد. عابران منتظر براي رد شدن از خيابان بر خط‌هاي سفيدي قدم گذاشتند كه بر آسفالت سياه خيابان كشيده شده بود. مردم به دليل شباهت بسيار زياد خط‌كشي عابر پياده به گورخر، آن را به اين نام مي‌خوانند. رانندگان پاهاي بي‌قرار خود را آماده روي كلاج گذاشته و ماشين‌هاي آنها مانند اسب‌هايي در انتظار شلاق، به جلو و عقب حركت مي‌كردند. در حال حاضر ديگر عابران پياده از خيابان عبور كرده‌اند اما روشن شدن علامتي كه به ماشين‌ها اجازه عبور مي‌دهد چند ثانيه‌اي با تاخير همراه است، عده‌اي از مردم بر اين باورند كه اين تاخير، هر چند بسيار اندك، فقط بايد در هزاران چراغ راهنمايي و رانندگي موجود در سطح شهر و در تعداد تغييرهاي مداوم سه رنگ آنها ضرب شود تا يكي از اصلي‌ترين علل شلوغي ترافيك، يا به اصطلاح راه‌بندان‌ها، پيدا شود.