هما قناد

گریم‌وود

خواهر و برادری به نام تد و نانسی که بچه روباه هستند، دارند از دست پرنسس باتنز، ترسناک‌ترین گربه‌ی خیابانی ساکن شهر بزرگ فرار می‌کنند. آن‌ها به سمت گریم‌وود می‌روند، به این امید که در آن منطقه‌ی روستایی آرام پناه بگیرند. اما در عوض با عقاب‌های دزد، اردک‌های جوگیر، خرگوش‌های پرجنب‌و‌جوش و کلی حیوان عجیب‌و‌غریب دیگر ملاقات می‌کنند. گریم‌وود جایی عجیبی است. اما وقتی پرنسس باتنز بلاخره جایشان را پیدا می‌کند، نانسی، تد و حیوانات گریم‌وود باید فکرهایشان را روی هم بگذارند و قبل از این که دیر بشود، کاری کنند... با این کتاب متنی تصویری زیبا اثر نویسنده‌ی محبوب نادیا شیرین، از ته دل بخندید. داستانی برای خوانندگان 7 الی 107 ساله و هرکسی که عاشق خندیدن است.

کارما (رهنمودهای یک یوگی برای ساختن ماهرانه سرنوشت)

کارما تنها مفهومی در جهان است که به سرگشتگی انسان هنگام مواجهه با رنج می‌پردازد. تنها استدلالی است که بی‌نظمی دنیایی را که در آن زندگی می‌کنیم توضیح می‌دهد. چه راه دیگری برای درک مسری بودن اندوه آدمی داریم؟ وحشت جنگ و بیماری مهلک، رنج بی‌صدای کودکان قحظی‌زده و زندانی‌هایی را که دچار زخم روحی و روانی هستند چطور توضیح می‌دهیم؟ فهرست بی‌انتهای وحشی‌گری و جنگ که از وقتی یادمان می‌آید جز تجارب بشری بوده است چه؟ به علاوه این سوالات دیرینه را چگونه پاسخ می‌دهیم: چرا اتفاقات بد برای آدم‌های خوب می‌افتد؟ چرا بخت اغلب با کسانی است که ظالم، نامهربان یا بی‌اخلاق‌اند؟ چرا رویدادهای زندگی تا این اندازه درهم وبرهم و آشفته به نظر می‌رسند؟ چرا معمولا دنیا پرخشونت، بی‌قانون و خارج از کنترل است؟ شاید هیچ کلمه دیگری به خوبی کارما به این چرای سرشار از سردرگمی انسان پاسخ ندهد. یا نتواند پاسخ دهد. (از متن کتاب)

اجساد پنهان

جو گلدبرگ با پنهان کردن اجساد غریبه نیست. در ده سال گذشته، این مرد سی و اندی ساله چهار جسد را دفن کرده که همگی تلفات جانبی تلاش‌های او برای رسیدن به عشق بوده‌اند. حالا دارد به لس آنجلس، شهر فرصت‌های تازه، می‌رود و تصمیم دارد گذشته‌اش را پشت سر بگذارد. در هالیوود، جو به راحتی با دیگر جوان‌های تازه به دوران‌رسیده جور می‌شود. در کتابفروشی کار می‌کند، و با همسایه خبرنگارش رابطه دارد، اما نگرانی درباره گذشته‌اش آزارش می‌دهد. مشکل جسدهای پنهان‌شده این است که تا ابد پنهان باقی نمی‌مانند. مثل افکار تاریک دوباره ظاهر می‌شوند، تکثیر می‌شوند و جو را تهدید به نابودی چیزی می‌کنند که بیش‌تر از همه به دنبالش است: عشق واقعی. و وقتی عشق را در اتاق تاریکی پیدا می‌کند، بیش‌تر از هر زمان دیگری برای پنهان کردن رازهایش تلاش می‌کند. جو نمی‌خواهد عشق جدیدش را آزار بدهد. می‌خواهد تا ابد با او باشد. اما اگر او از کارهایی که جو انجام داده باخبر شود، شاید جو چاره دیگری نداشته باشد...

مرثیه‌ای بر 1 رویا

این کتاب درباره خیلی چیزهاست. بیش‌تر درباره عشق است. به طور اختصاصی‌تر درباره این است که وقتی عشق به مشکل می‌خورد، چه پیش می‌آید. آیین هندو دو خدا دارد: شیوا و کالی. شیوا خدای خلق کردن و کالی خدای نابودی است. آن‌ها با هم متحدند. هیچ یک نمی‌توانند بدون دیگری زندگی کنند. درست مثل خدایان خیر و شر در مسیحیت. خوب و بد. بین آن‌ها تعادلی وجود دارد. سلبی درباره کالی می‌نویسد. او از تاریکی سخن می‌گوید. در این تاریکی است که سلبی چراغش را روشن می‌کند و به دنبال انسانیت می‌گردد. او همان الماس کوچک، اما گران‌بهای عشق را که در دنیای بدی‌ها گم‌شده، عزیز می‌شمارد و با سوق دادن ما به سمت آن، همه چیز را برملا می‌کند: زیبایی و تکبر ما، قدرت و ضعف ما. او چیزهایی را به ما نشان می‌دهد که ما را به کار کردن و نفرت داشتن و عشق ورزیدن وامی‌دارند. او معنای انسان بودن را فاش می‌کند. من باید فیلم این رمان را می‌ساختم؛ چرا که کلمات کتاب سوزاننده بودند. مثل طناب دار مامور اعدام، کلمات کتاب گلوی آدم را با طناب می‌سوزاندند و با خود به زیرزمینی می‌کشاندند که ما انسان‌ها در زیر جهنم ساخته‌ایم. چرا این کار را می‌کنیم؟ چون انتخاب کرده‌ایم به جای زندگی در واقعیت، در رویا زندگی کنیم. این کتاب را هرگز فراموش نخواهید کرد.

من پیغام‌رسانم

به نظر می‌آید همه رفیق‌هایم بچه زرنگ‌اند. نپرسید چرا. مثل خیلی چیزهای دیگر، همین است که هست. به هر حال هفت‌تیرکش به جنب و جوش می‌افتد. انگار چیزی از زیر پوستش غلیان می‌کند و از جوراب زنانه روی صورتش رد می‌شود. غرغری می‌کند و می‌گوید: «دیگه حالم داره از این وضع به هم می‌خوره.» صدایش دارد از بین لب‌هایش بیرون می‌آید. ولی باعث نمی‌شود مارو دهانش را ببندد. مارو ادامه می‌دهد: «به نظرم با هم مدرسه می‌رفتیم، یا یه چیزی تو این مایه‌ها.» هفت‌تیرکش با حالتی عصبی می‌گوید: «دلت می‌خواد بمیری، نه؟» مارو توضیح می‌دهد: « خب راستش، من فقط می‌خوام پول پارکینگ ماشینم رو حساب کنی. اون توی محوطه پونزده دقیقه‌ایه. تو هم که من رو این‌جا نگه داشته‌ای.» هفت‌تیر را به طرفش می‌گیرد: «معلومه که نگه داشته‌م.» «لازم نیست این‌قدر خشونت به خرج بدی.» با خودم فکر می‌کنم: ای خدا، الانه که مارو بمیره، الانه که یه گلوله توی گلوش شلیک بشه.

منحنی خلاقیت (چگونه ایده‌ درست را در زمان درست پرورش دهیم)

بر اساس یافته‌های خلاق‌ترین افراد دنیا، هرچه تازگی داشته باشد و در عین حا ل آشنا باشد، ما را مجذوب می‌کند. با درک فوت و فن های آن‌چه که گنت آن‌را ((منحنی خلاقیت)) می‌نامند - نقطه تنش مطلوب میان آن‌چه که تازه است و آن‌چه که آشناست - همه می‌توانند به موفقیت عمومی دست پیدا کنند. گنت در کتابی سرگرم کننده، که داستان‌ها و بینش‌های بسیاری، از بنیان‌گذار ردیت و مدیر محتوای نت‌فلیکس تا سرآشپزهای برتر کتاب راهنمای میشلن، را شرح می‌دهد، چهار قانون موفقیت خلاقانه را معرفی و الگوی مشترک موفقیت تمام آن‌ها راشناسایی می‌کند. ((این کتاب برای تمام کسانی‌ست که گمان می‌کننند افرادی بی‌روح، سرکوب شده و عاری از خلاقیت‌اند. الن گنت نشان می دهد که شما در حقیقت هیچ‌کدام از این‌ها نیستند. فقط مسیرتان اشتباه است.))

معنای زندگی (مدرسه زندگی)

دختران زمستان

دارم نخ‌های ابریشمی داستانم رو می‌ریسم، و پارچه دنیای خودم رو می‌بافم. رقصنده کوچولو تبدیل شد به عروسکی چوبی که نخ‌هاش رو آدم‌هایی تکون می‌دادن که توجه نمی‌کردن. من از کنترل خارج شدم. غذا خوردن سخت بود. نفس کشیدن سخت بود. زندگی کردن از همه سخت‌تر بود. دلم می‌خواست دونه‌های تلخ فراموشی رو ببلعم. کیسی هم همین کار رو کرد. ما به هم تکیه کردیم، توی تاریکی گم شدیم و توی حلقه‌های بی‌پایان سرگردان بودیم. اون خیلی خسته شد و خوابید. من یه جوری خودم رو از تاریکی بیرون کشیدم و درخواست کمک کردم. می‌ریسم و دنیا و رویاهام رو می‌بافم تا وقتی که زندگی یه شکلی به خودش بگیره. هیچ درمان جادویی‌ای وجود نداره، نمی‌شه برای همیشه ازش خلاص شد. فقط قدم‌های کوچیک به سمت بالا وجود داره؛ یه روز آسون‌تر، یه خنده غیرمنتظره، آینه‌ای که دیگه اهمیت نداره. دارم گرم می‌شم...

پیش از آن که بمیرم

این خیلی باعث تعجبمه که چقدر راحت همه چیز عوض می‌شه، چقدر آسونه که از همون مسیر همیشگی شروع کنی و از جای تازه‌ای سر در بیاری. فقط یه قدم اشتباه یه مکث، یه راه انحرافی کافیه تا عاقبت دوستای جدید پیدا کنین، یا یه اتفاق بد بیفته، یا رابطه‌تون به فنا بره. قبلا هرگز به ذهنم خطور نکرده بود؛ قبلا هرگز قادر به دیدنش نبودم. و این باعث می‌شه به طور ناخوشایندی حس کنم شاید همه این احتمالات در یک زمان وجود دارن، مثلا تو هر لحظه‌ای که زندگی می‌کنیم هزاران لایه دیگه زیر اون هست که متفاوت به نظر می‌رسه. شاید من و لیندزی دوستای صمیمی هستیم و هر دو از هم بیزاریم. شاید من فقط به اندازه یه کلاس ریاضی با هرزگی فاصله دارم، درست مثل آنا کارتولو. شاید منم در عمق وجودم مثل اونم. شاید همه‌مون هستیم. .....

این داستان 1 جورهایی بامزه‌ست

«داشتم خواب می‌دیدم. نمی‌دونم چه خوابی بود، ولی وقتی بیدار شدم حس افتضاحی نسبت به بیداری داشتم. نمی‌خواستم بیدار شم. وقتی خواب بودم خیلی بیشتر بهم خوش می‌گذشت و این واقعا ناراحت‌کننده‌س. تقریبا چیزی مثل یه کابوس وارونه بود، مثل وقتی که داری می‌بینی و از خواب می‌پری و خیالت راحت می‌شه. منتها وقتی بیدار شدم کابوسم شروع شد.»...