فرمول‌بندی یا صورت‌بندی در روان‌درمانی به دلیل پیچیدگی طبیعی عمدتا برای روان‌درمانگران تازه‌کار دشوار است. در بیشتر مطالبی که تا به حال در این زمینه نوشته شده، صورت‌بندی در قالب توضیح مفصل یک یا چند مورد بالینی آمده است. کابانیس و همکارانش در این کتاب به شکلی متفاوت، با شرح مختصر از موارد متعدد بالینی، به خواننده کمک می‌کنند از این کتاب به صورت منبع راهنما برای آموختن و تمرین کردن مطالب آموخته شده به طور پیوسته و پله پله استفاده کند. نویسندگان در این کتاب هم مانند کتاب پیشین خود در هر بخش مفاهیم پیچیده را به شکل ساده و قابل درک توضیح می‌دهند، به شکلی که مخاطب تازه کارتر هم بتواند بدون سابقه چندان در زمینه تحلیلی، از این مفاهیم به شکل مناسب برای صورت‌بندی استفاده کند. طبیعت کار روان‌درمانی تحلیلی اقتضا می کند از بدو درمان نوعی فرضیه سازی یا صورت‌بندی اولیه شکل بگیرد و درمانگر در کار با مراجع درستی آن را به بوته آزمایش بگذارد. به این ترتیب صورت‌بندی در تعامل با مراجع به طور مدام تصحیح می‌شود. صورت‌بندی اولیه به درمانگر کمک می کند از همان ابتدا بتواند توصیه درمانی مناسب به مراجع بدهد و در این حال به هدف‌گذاری در ابتدای درمان کمک می کند. در طول درمان هم فرمول‌بندی به درمانگر کمک می کند نیازهای رشدی و سطح غالب عملکرد روانی هر مراجع را بهتر بفهمد و این فهم درمانگر را در موقعیت بهتری قرار می‌دهد که تا حد ممکن، برای هر مراجع و در هر فاز درمان، بین «نیاز» و «آرزو» تمایزقائل شود و در نتیجه مداخله مناسب تری در راستای کمک به رشد مراجع خود داشته باشد.