رخدادها چگونه می‌بایست ناگاهان در پندار کسی شکل بگیرد؟ بی‌تردید هر نویسنده دست‌پرورده و مخلوق خود را دوست می‌دارد و بر این یقین پای می‌فشرد که راز و رمزء بخشی از جادوست و در این‌باره نیز به هیچ شرح و بیانی نیاز نیست.
پندارهاء از دیرباز با آدمی همراه بودهء پیوسته در گوش روان به پچپچه سخن گفته و آرام و سبکبال از جهانی روشن و نرمء و آفریدگارانی حرف می‌زند که با اندوهء شادی‌هاء پیروزی‌ها و نامرادی‌ها آنجا حضور دارند.
او حداقل با خودش صاف و صادق بود و از چنان شجاعتی برخوردار که با واقعیت بی‌معنا بودن زندگی رویاروی شود.