«در ادبيات تعداد سگ‌ها بيشتر از نوزادان است. اكثر نوزاداني كه سروكله‌شان در ادبيات پيدا مي‌شود تا پاراگراف سوم اگر بالغ نشده باشند، ديگر نوزاد نيستند و از آب‌وگل در آمده‌اند.بيشتر بچه‌ها اگر حضورشان در يك اثر ادبي بيش از يك لحظه طول بكشد، احتمالاً كاتاليزور تباهي يا نا‌اميدي‌اند.
در ميان ما فقط بچه‌ها هم‌پيمان زمان هستند. بي‌ترديد در آينده بچه‌ها قدرت را در دست خواهند گرفت يا دست‌كم قوه و بنيه و جايگاه‌شان خيلي بهتر از ما خواهد بود. در احساس ما به كودكي نشسته‌‌در‌كالسكه كه گاهي شبيه فرمانروايي فربه به نظر مي‌رسد و يك لحظه دوستش نداريم، ردي از همين پيش‌آگهي وجود دارد.»
«كوچك و سخت» جستاري‌ست متفاوت از مادري و ادبيات؛ ژرف‌انديشي‌هاي نويسنده‌اي كه با نگاه به فيلم‌ها، قصه‌ها و رمان‌هاي آشنا، افسانه‌هايي از ادبيات ژاپن، روابط پنهان گفتمان قدرت و مسائل روزمره‌ي زندگي معاصر از تجربه‌ي مادري آشنايي‌زدايي مي‌كند و جسورانه برخي افكار و احساس‌هاي مشترك و به‌زبان‌نيامده زنان را با مخاطب در ميان مي‌گذارد.