ترانه خواندن به وقت باران

ما موجوداتی شرطی شده‌ایم. به ما آموخته‌اند که توانی نداریم. به ما آموخته‌اند که توان ما در میزان سپرده‌های بانکی ماست. به ما آموخته‌اند که توان ما در اتومبیل ما و یا در پست و مقاوم ماست. شکستن زندان توهمات شرطی شده، دشوار است. نخستین آموزه وحدت شهود و شهود وحدت، این است که نیازی به شکستن زندان نیست. زیرا آزادی در ذات ماست. خدا را فطرت ما را آزاد آفریده است. تو همان بادی هستی که بازیگوشانه در لابه لای شاخه‌های درختان می‌رقصی؛ تو آتشی هستی که از دهانه آتشفشان بیرون میریزی. تو رودی هستی جاری در ذره‌ها که آهنگ دریا داری،تو خاکی هستی مشتاق آسمان. تو در ضمن یک مرد و یا یک زن‌ هم هستی که در حال حاضر مشغول محدودیت‌های بشری خویشی و می‌کوشی به نیروی بیداری، عشق و حقیقت، به فراسوی این محدویت‌ها سفرکنی.