روان‌کاوی و تکرار (چرا اشتباهات گذشته را تکرار می‌کنیم)

ما دل به چه می‌سپاریم؟ دل‌سپرده‌ در سودای چیست؟ نازیو به پیروی از لکان می‌گوید که ما دل‌باخته و مجذوب خصیصه‌ای می‌شویم که سراسر عمرمان خویش و قریب ما بوده حال آنکه از همان ازل الی‌الابد از کف رفته است. دنباله زندگی می‌شود تقلایی جان‌سوز و ملالت‌بار بهر رسیدن به آن نگار جانی و دل‌گداز. نازیو به همین اعتبار مقام هستی آدمی را با عبارت «تکرار می‌کنم پس هستم» به سر زلف تکرار و اجبار به آن برای دوری جستن از جنون گره می‌زند. تکرار اسباب تکوین هویت را فراهم ساخته و می‌تواند آگاه یا ناآگاه در هیئت اعمال بهنجار یا بیمارگونه نمایان شود. شاه‌علامت تکرار سمپتوم است که از آغاز روان‌کاوی تاکنون توسط بانی آن فروید و شارح بزرگ آن لکان با هنرمندی و ظرافت نظری تارش با پود مفاهیم ناخودآگاه و ژوئیسانس درهم تنیده و به منزله حلقه چهارم در دل گره برومین جای دارد. گرهی که به‌زعم لکان معرف ساحات به هم تنیده وجود آدمی است و بیم آن می‌رود که گشوده شدنش وی را در آستانه فروپاشی روانی قرار دهد.