ماندن در وضعیت آخر

احساسات دردناک، عزت‌نفس را فرسوده می‌کند. ممکن است ما با حس سرمستی و سرور از خواب بیدار شویم؛ اما تنها در عرض چند ثانیه با دیدن یک اخم یا با تجربه کردن یک ناکامی یا شکست جزئی، غمگین شویم و شاید هم این غم تا پایان روز ادامه داشته باشد. ممکن است که ما مطالعات زیادی را در زمینه‌های بهبود رفتار و انگیزه و افزایش روحیه انجام داده باشیم و در مودر این مسائل بصیرت، اطلاعات، پیش‌بینی و بازنگری‌هایی هم داشته باشیم؛ ولی هنگامی که شخصی ما را عصبانی می‌کند یا غمی بر ما فرود می آید، تمامی این اطلاعات ظرف مدت چند ثانیه، محو و ناپدید می‌شوند. در چنین مواقعی احساسات، تمامی وجود ما را دربرمی‌گیرد و باعث می‌شود که ندای درونی عقل و منطق به ما نرسد؛ ندایی که می‌تواند ما را امیدوار کند و به ما اطمینان ببخشد که زندگی مجددا می‌تواند خوب و مطلوب شود. اکثر ما با علائم این وضعیت آشنا هستیم...این کتاب در بخش بوی کاغذ در سایت متمم معرفی شده است.