نامه‌هايي كه در اين مجموعه گردآوري شده است روايتگر احوالات و شرح حال صمد بهرنگي است كه در عين خصوصي بودن مي‌تواند جنبه خطابي عام نيز داشته باشد. پاسخ‌هاي مسئولانه و قابل تأمل صمد، بيان‌گر روح بزرگ و انساني اين معلم دوران است كه در رسالت آموزشي خود، تمايزي ميان كودكان محروم روستا و دوستان هم‌قلم خود قائل نبود.
قسمت اول اين مجموعه شامل نامه‌هاي اوست براي شاگردان و دوستانش. نامه‌هاي اداري و دلتنگي‌هاي صمد نسبت به برادرش، بخش ديگري از نامه‌ها را تشكيل مي‌دهد و در آخر نامه‌هايي است كه براي يوسف، دوست ايام كودكي‌اش تحرير شده است.
روابط صميمانه صمد با مخاطبين خود در تمامي نامه‌ها قابل لمس است تا مشخص شود با گذشت نيم قرن از سكوت جاويدان او در ارس، اين همه محبت و ستايش مردم به‌ويژه كودكان و نوجوانان به او بيجا نيست.