كار مولف در پرداختن اين كتاب،بيشتر تدوين نظريات گروهي از سخنشناساني است كه بررسي عقايد و آراءشان در كار داستاننويسي مورد قبول و اعتناي نويسندگان به نام است. براي اين كه اين كار مقدور باشد و بحث از جهت اصلي خويش منحرف نگردد و احكامي نادرست در مباحث كتاب نفوذ نكند، و خلاصه، براي اينكه روزه شكدار نباشد، مولف ناگزير كوشيده است در بيشتر موارد بر مواد درسي خويش تكيه كند و اين مواد را با ترجمه اقوال صاحبنظراني كه نام و اثرشان در فهرست ماخذ آمده است تطبيق دهد، و تنها به ذكر مطالب و نكات و آوردن نمونههايي اكتفا كند كه مورد سنجش و نقد صاحبنظران قرار گرفتهاند.