کار به‌طور سنتی به‌عنوان یک «شغل» و کارمندان به‌عنوان «صاحبان شغل» شناخته می‌شوند. در این شیوه مشاغل بر اساس عناوین، سلسله‌مراتب و صلاحیت‌ها شکل می‌گیرند.
اما در کتاب «کار بدون شغل»، رَوین جساتیسن و جان بودرو رویکرد جدیدی به کار دارند. آنها «سیستم‌عامل کار» جدیدی را توصیف می‌کنند که مشاغل را به اجزای سازنده آنها تجزیه می‌کند و این اجزا را به ترکیبات بهینه‌تری بازآرایی می‌کند که منعکس‌کننده مهارت‌ها و توانایی‌های تک‌تک کارمندان است.
سیستم‌عامل سنتی کار شغلمحور و کارمندمحور، بسیار دستوپاگیر و برای آینده نامتناسب است و تسریع تحولات، لزوم چابک‌سازی سازمان‌ها، اتوماسیون مشاغل، تلاش در زمینۀ افزایش برابری و تنوع و همچنین ظهور آرایش‌های کاری متفاوت نیز این موضوع را آشکار می‌کنند.
این سیستم‌عامل جدید نقشۀ راهی برای آینده کار ترسیم می‌کند و نشان می‌دهد چطور می‌توان با استفاده از روش‌‌هایی عملی و مستدل، آن را پیاده‌سازی کرد.