مدرنیسم فلسفی مورد بحث در پسامدرنیسم با «انقلاب کوپرنیکی» کانت آغاز می‌شود، یعنی این فرض او شناخت اشیای فی‌نفسه برای ما ممکن نیست و اعیان یا متعلقات شناخت باید با قوای مصوره‌مان تطابق داشته باشند. ایده‌هایی همچون خدا، اختیار، نامیرایی، جهان، آغاز نخستین و پایان نهایی تنها نقشی تنظیمی برای شناخت دارند، چرا که آنها نمی‌توانند مصادیقی رضایت‌بخش در میان اعیان تجربه بیابند.