«افسانه زبان»، با بهرهگیری از تفکرات رویکردشناختی در تلاش برای نشان دادن عملکرد واقعی زبان و ذهن است. در این راه با کنار گذاششتن تصورات مغرضانهای که به عنوان افسانه از آنها یاد میشود حقایقی در رابطه با زبان و سایر نظامهای ارتباطی ارائه میگردد که این کار در نهایت درک درستتری از این قوه شناختی به دست میدهد. زبان نه یک توانایی غریزی بلکه حاصل هوش فرهنگی و ارتباطی انسان است. زبان معیار حیات انسان است و انسان بودن با آن معنا پیدا میکند.