این کتاب هیلاری پاتنم را در کنار نئوپراگماتیست‌های جدید آمریکایی مثل ریچارد رورتی قرار داده است. در این کتاب (مجموعه سه سخنرانی) پاتنم سعی دارد اهمیت پراگماتیسم را در اندیشه معاصر برای خواننده نشان دهد. برای انجام دادن این کار با رویکرد پراگماتیستی خود از درهم تنیدگی واقعیت و ارزش، تقدم عمل بر نظر و نفوذ پراگماتیستهای کلاسیک مثل پیرس، جیمز و دیویی در مباحث کنونی فلسفه معاصر دفاع می‌کند. او با دفاع از اندیشه پراگماتیستی جیمز و پراگماتیستهای کلاسیک آمریکایی سعی دارد نشان دهد که تقدم عمل بر نظر در فلسفه آن‌هاست. این کتاب همچنین حاوی پیامی اخلاقی است و آن استقبال از کثرت‌گرایی و تساهل است که پاتنم کوشیده آن را در قالب تقدم عمل بر نظر در میان اندیشه‌های فیلسوفان پراگماتیست به ذهن خواننده منتقل کند.