یکبار روزنامهنگاری از من پرسید آیا در کودکی حوصلهام سر میرفته است؟ فقط یک ثانیه باید به آن فکر میکردم: هرگز اینطور نبود، حتی برای یک دقیقه، چون خیلی کنجکاو بودم . هر روز با هیجان یادگرفتن چیزهای جدید از خواب بیدار میشدم. امروز هم تقریبا همین حس را دارم. تغییر، تحول واقعی، مسابقهایست بدون خط پایان. این یعنی چیزهای بیشتری برای من (برای همه ما) وجود دارد که یاد بگیریم. چطور است؟
_بخشی از متن کتاب