نویسنده با این پیش‌فرض که ارتباط پیوسته با طبیعت برای رشد کودکان یک ضرورت انکارناپذیر است و تأثیرات قابل‌ملاحظه‌ای بر سلامت جسم و روان آنها دارد، در این کتاب بر نقش پررنگ مدرسه در تداوم پیوند با طبیعت و تأثیرات آن در بزرگسالی متمرکز می‌شود. او معتقد است مدرسه می‌تواند در جهت هوشمندتر کردن جامعه، ارتقا و بهتر شدن آن و حفاظت از طبیعت گام بردارد. مدارس می‌توانند به کودکان کمک کنند به‌جای آنکه نسبت به زمین بی‌اعتنا باشند، به آن عشق بورزند. در این کتاب اصولی هفت‌گانه نیز برای طراحی فضاهایی بهتر به‌منظور تقویت ارتباط کودکان با طبیعت، ارائه شده‌اند.