قدیس فرانسیس آسیزی در باب رابطه انسان‌ها و حیوانات بر این باور است که «بعد از هزاران سال متمادی رفتار از سر عشق با حیوانات می‌توان رنج‌های وارده به آن‌ها را جبران کرد.» در این کتاب نشان داده می‌شود که رفتار پیکاسو در سراسر عمر طولانی‌اش با حیوانات همواره از سر عشقی است که فرانسیس قدیس از آن سخن گفته است. به رغم آن که در خصوص زندگی و آثار پیکاسو کتاب‌ها و مقالات بسیار زیادی نوشته شده است، اما وجه حیوان‌دوستی او به ندرت مورد توجه زندگی‌نامه‌نویسان او قرار گرفته است.
بوریس فریدالد در کتاب حیوانات پیکاسو به روایت زندگی او از منظر رابطه‌اش با حیوانات می‌پردازد. او در این کتاب با زبانی روشن و شاعرانه در لابه‌لای بیان حکایاتی از زندگی شخصی و عاطفی پیکاسو با خانواده‌اش، زنان و دوستانش به توصیف رابطه عمیق او با حیوانات و همچنین بازنمایی آن‌ها در طراحی‌ها، نقاشی‌ها، مجسمه‌ها و سرامیک‌های پیکاسو پرداخته و نشان داده که این رابطه چگونه به خلق آثار پیکاسو منتهی شده است. به تعبیر آندره مالرو «گربه پرنده را پاره پاره می‌کند. پیکاسو گربه را، نقاشی پیکاسو را می‌درد... و در نهایت نقاشی است که همیشه زنده می‌ماند.»