رواندرمانی شاید سابقهای در حد طول تاریخ بشریت داشته باشد. میتوان دلداری و گلهگزاریها و حمایتهای گفتاری و رفتاری انسانهای اولیه از یکدیگر را نوعی رواندرمانی به حساب آورد. چرا که به آرامش روانی افراد کمک میکرد و درد . رنجشان را کاهش میداد. این تنها ابزار بشر در کنار طب سنتی تا زمانی که داروهای موثر بر روان پدید شوند برای درمان مسائل روانی انسانها بود.