این کتاب شرح اتفاقات و وقایع زندان نیست، بلکه سرگذشتی است از آنچه بر سر یک زندانی آمده است، سرگذشتی که کرورها مردم به آن گرفتار شده‌اند و از آن رنج برده‌اند. سرگذشتی است از درون اردوی متمرکز اسیران جنگ از زبان یکی از بازماندگان. این سرگذشت بوحشت‌های بزرگ که بسیار از آن سخن رفته ولی کمتر باور شده است کاری ندارد، بلکه از توده‌هائی از رنج‌های پراکنده سخن می‌گوید. به عبارت دیگر این نوشته تلاشی است برای نشان دادن اینکه زندگی روزانه اردوی اسارت چگونه در افکار زندانی معمولی اثر می‌گذاشت.