���������� ����������

توصیه‌هایی به جوانی که می‌خواهد به جایی برسد (در باب خودپسندی)

در حالی که کتاب‌های تاریخ مملو از داستان‌های نوابغ خودشیفته و آینده‌نگری است که دنیا را با نیروی محض و نامعقولانه‌ی خود زیرورو کرده‌اند، پی برده‌ام که اگر جست‌وجو کنیم خواهیم فهمید که تاریخ هم‌چنین به دست اشخاصی شکل گرفته که در هر قدم از راه با خودپسندی خود جنگیده‌اند؛ کسانی که از توجه مردم دوری کرده‌ و اهداف‌شان را بر تمایل‌شان برای شناخته‌شدن اولویت داده‌اند. درگیری با چنین داستان‌هایی و بازگویی‌شان روش من برای آموزش بوده است. احساس خاص بودن یا قدرت اختیار و انگیزه داشتن همیشه خوب است؛ اما هدف کتاب حاضر این نیست. در عوض، صفحات این کتاب را به این منظور تنظیم کرده‌ام که شاید به همان چیزی که من در آخر رسیدم شما هم برسید و آن هم این است که «خودتان را بیش‌تر دست‌کم بگیرید». امیدوارم روی داستانی که درباره‌ی منحصر به‌فرد بودن‌تان تعریف می‌کنید، کم‌تر حساب کنید و در نهایت، برای انجام کاری که قرار است با آن دنیا را دگرگون کنید فرصت کافی پیدا کنید. از بیسمارک نقل می‌شود که «بالاخره هر احمقی هم می‌تواند از تجربه‌ی خودش عبرت بگیرد؛ ترفند اصلی عبرت گرفتن از تجربه‌ی دیگران است.» این کتاب حول ایده‌ی دوم شکل گرفت و در کمال شگفتی خودم، میزان دردناکی از ایده‌ی اول را هم شامل شد. به‌قصد مطالعه‌ی خودپسندی شروع کردم و به درون خودپسندی خودم و خودپسندی کسانی که سال‌ها الگوی خود می‌دانستم فرو رفتم. شاید لازم باشد که شما هم مقداری از آن را خودتان تجربه کنید.

عشق کافی نیست

تنها راهی که می‌توانید به طور کامل از عشق در زندگی لذت ببرید این است که تصمیم بگیرید به چیزی «مهم‌تر از عشق» در زندگی‌تان بپردازید. می‌توانید در زندگی خود عاشق افراد زیادی شوید. می‌توانید عاشق افرادی شوید که برای‌تان مناسب‌اند یا مناسب نیستند. می‌توانید به شیوه‌های سالم و ناسالم عاشق شوید. می‌توانید در جوانی یا در ایام پیری عاشق شوید. عشق منحصر به ‌فرد نیست. عشق خاص نیست. عشق کمیاب نیست؛ اما عزت‌نفس این‌گونه است، و همچنین شأن و توانایی‌تان در اعتماد کردن.به طور بالقوه در طول زندگی‌تان، ممکن است عشق‌های زیادی داشته باشید؛ اما وقتی عزت‌نفس، شان، یا توانایی‌تان در اعتماد کردن را از دست می‌دهید، به دست آوردن مجدد آن‌ها کار بسیار دشواری است. عشق تجربه‌ای فوق‌العاده است. یکی از بزرگترین تجاربی است که زندگی به ما تقدیم می‌کند و چیزی است که همه باید آرزوی احساس کردن آن و لذت بردن از آن‌را داشته باشند؛ اما عشق مانند هر تجربه‌ی دیگری، ممکن است سالم یا ناسالم باشد. مانند هر تجربه‌ی دیگر، نباید اجازه بدهیم هویت‌مان یا اهداف زندگی‌مان را تعریف کند. نباید اجازه بدهیم نابودمان کند. نباید هویت و ارزش خودمان را قربانی‌اش کنیم؛ چون وقتی این کار را بکنیم، هم عشق را از دست می‌دهیم و هم خودمان را. در زندگی، به چیزهایی بیش‌تر از عشق نیاز دارید. عشق عالی است، عشق ضروری است، عشق زیباست؛ اما عشق کافی نیست.