در هر صحنه از یک فیلم چه اتفاقی باید بیفتد تا آن را جذاب کند؟ کتاب‌های زیادیی را (از فیلم‌نامه‌نویسی گرفته تا کارگردانی) می‌توان یافت که پاسخ این پرسش را در خود دارند. اما در «بین دو صحنه» چه روی می‌دهد که توجه نویسنده، کارگردان و تدوینگر باید به آن باشد تا قدرت داستانگویی یک فیلم را تقویت کند؟ برای این پرسش اما هیچ پاسخی نیست! جفری مایکل بیز، در این کتاب تلاش دارد پاسخ این پرسش را شرح دهد و به ما نشان دهد گاه آن چه بین دو صحنه یک فیلم روی می‌دهد، بسیار مهم‌تر از چیزی است که در خود صحنه‌ها جریان دارد. او برای نخستین بار و نه در قالبی صرفا نظری بلکه به شکلی ملموس و کاربردی، این موضوع را می‌کاود و در یک فصل نیز یک نمونه سینمایی از انتقالات بین صحنه‌ها را (از فیلم گلادیاتور) بررسی می‌کند. کاری که بیز می‌کند، معطوف کردن توجه ما به فضای خالی بین صحنه‌هاست، شبیه همان توصیه‌ای که به نویسندگان می‌شود تا فضاهای سفید بین دو خط متون‌شان را از یاد نبرند.