ديويد بروكز در كتاب درخشان «در مسير شخصيت» به زيباترين شيوه ميگويد كه شخصيت ناب انساني چگونه «در جريان زندگي» و البته با تكاپوي آگاهانه يا ناخودآگاه انسانها براي بهتر شدن، شكل ميگيرد.
كتاب او سراسر فراخوان است؛ فراخوان فروتني، فراخوان اجابت كردن نداهاي دروني و الطاف بيروني، فراخوان استعلا، فراخوان تعريف كردن رسالت زندگي بر اساس خير جمعي، دعوت به جدال با كاستيهاي خويش و اذعان به آن كاستيها، آشنايي با سرشت الوار خميده و توازن بين آدم اول و آدم دوم، دعوت به فراتر رفتن از حيوان زيرك، پرهيز از آرمانگرايي ولي تلاش براي نزديك شدن به آرمانها، تسلط بر نفس و گذر از نفس. شرححال آموزنده شخصيتهاي اين كتاب، الگوي دشوار ولي دلنشين شكلگيري و ارجمندي شخصيت انساني است: رنج، سقوط به حضيض و سپس پركشيدن به اوج با كفنفس و فروتني.