سبك نوشتار اين كتاب از جهان‌بيني و فلسفه نويسنده كه نگرشي فمينيستي است پيروي مي‌كند، بدين معنا كه جمله‌ها به صورت منفصل و يا به شدت كوتاه و يا به شدت بلند در اين كتاب آمده‌اند، و البته استفاده بيش از اندازه از حروف ربط نيز از ديگر ويژگي‌هاي نوشتاري اين اثر است. شخصيت اولگا كه ظاهرا دختربچه‌اي است بي آن كه سن و سال دقيق خود را مشخص كند و البته با دستاويزي به گونه‌اي پنهان كاري عمدي، خود را به سوژه‌اي تبديل كرده است كه گويا فارغ از سن و سال، دهاني است براي گفتن انديشه‌هاي نويسنده و به همين واسطه نيز ذهن خواننده تا پايان اين اثر همواره به دنبال جستجو و كشف اين معما است كه اين دختر بچه واقعا در چه سن و سالي است؟