بئاتریس

در کتاب بئاتریس و دو کتاب مشابه دیگر یعنی «برتاگارلن» (1900) و «خانم الیزه» (1925) شنیتسلر زنانی را معرفی می‌کند که تا حد زیادی شبیه به هم‌اند. این زن‌ها، قهرمان‌های این 3 کتاب، همه از طبقات بالاتر از طبقه متوسط اتریشی هستند و با حوادثی مواجه می‌شوند که هرگز به خیالشان هم خطور نکرده است، اما بئاتریس با خواهران دیگرش در یک مورد تفاوت می‌یابد. هرچند این هر سه قربانی اوضاع و موارد خاصی هستند اما «الیزه» و «برنا» به طیب‌خاطر تن به تباهی می‌دهند در حالی که مورد بئاتریس کاملا ممتاز و مشخص است. بئاتریس خواهی نخواهی، بی اینکه اراده‌اش کوچک‌ترین تاثیری داشته باشد حتی کاملا بر خلاف میل قبلیش، به سوی این تباهی کشانده می‌شود...